มารยาทชาวพุทธ

มารยาทชาวพุทธ
มือ หมายถึง กิริยวาจาที่ชาวพุทธประพฤติปฏิบัติที่ถือว่าเรียบร้อย และเนื่องจากคนไทยส่วนใหญ่นับถือพุทธศาสนาในการกล่าวหมายถึงมารยาทชาวพุทธจึงเกี่ยวโยงกับมารยาทชาวพุทธโดยทั่ว ๆ ไปด้วย ส่วนมารยาทไทยโดยทั่วไปด้วย ส่วนมารยาทต่างชาติเป็นวัฒนธรรมของคนต่างชาติ ย่อมแสดงออกในด้านต่าง ๆที่แตกต่างกับมารยาทไทย เช่น การแสดงความเคารพ การทักทาย การแสดงความยินดีโดยการจับเป็นต้น
การเข้าพบพระภิกษุที่วัด
1. ควรแต่งกายสุภาพเรียบร้อย รักษามรรยาททางกาย วาจา ใจ
2. ควรติดต่อสอบถามพระภิกษุหรือสามเณร เพื่อแจ้งความประสงค์ขอเข้าพบ
3 ในขณะที่สนทนากับพระภิกษุ ไม่ควรพูดจายอกล้อที่เป็นอาการไม่สุภาพ ควรพูดในกิจธุระที่ตนประสงค์เท่านั้น
การไปวัด ชาวพุทธที่ดีควรมีมรรยาทในการ ไปวัดเป็นหลักปฏิบัติ ดังนี้
1. การแต่งกาย ควรแต่งการด้วยเสื้อผ้าสีสุภาพ
2. การนำเด็กไปวัด เมื่อไปวัดควรปฏิบัติตนสุภาพ ไม่ส่งเสียงดัง
3. การปฏิบัติตนในเขตวัด ปฏิบัติตนอย่างสุภาพ เคารพต่อสถานที่ ไม่สูบุหรี่
ขอบคุณข้อมูลจากhttp://www.sathu.th.gs